Terug naar Actueel

Omgaan met traumatische ervaringen

Altijd wel iemand van de nabestaanden die goed aanspreekbaar is
Als iemand ’s ochtends vrolijk de deur uit is gegaan en ’s avonds in een kist terugkomt, moet hij zich daar wel doorheen bijten, zegt Jochum Wouda (Oosterwolde).

“Als iemand zichzelf van het leven heeft beroofd kun je moeilijk meteen met de moeder in gesprek, maar de overledene moet toch opgebaard worden.” Zijn ervaring is dat er altijd wel een van de nabestaanden is die goed aanspreekbaar is en zich opwerpt als spreekbuis voor de rest.

Emotie hoort bij het vak

Jacob de Vries (Britsum) vindt dat je als uitvaartondernemer open moet staan voor heftige emoties. Net in het vak werd hij meteen met een aantal zelfdodingen geconfronteerd. Daarvan heeft hij geleerd dat het vooral belangrijk is om je rust te bewaren. De eerste gesprekken zijn ook vaak niet met de directe nabestaanden.

“Het is belangrijk om dat gewoon te respecteren.” Emotie hoort bij het vak, is zijn mening. Hij pinkt dan ook wel eens een traantje weg, maar niet tijdens een uitvaart. “Daar hebben nabestaanden ook niks aan.”