Witte Kast

We halen licht binnen in deze donkere dagen voor Kerst. Hoop op en zicht op betere tijden en ieder heeft daar zo z’n eigen gedachten en wensen bij!
Waar het dan toch vooral om gaat is gezondheid en welbevinden van onze dierbaren. Die is zo kostbaar…niet te betalen!
Als dit grote goed alom is ervaren we dit al gauw als normaal, gewoon. Maar hoe bijzonder en waardevol gezondheid is komt naar voren in tijden van tegenslag en ziekte. Waardoor alles in een ander perspectief komt te staan.
Je zou hemel en aarde willen bewegen, maar het helpt niet. Het komt op je pad en daar moet je mee dealen. Elkaar vastpakken en vasthouden, liefde delen dat verzacht. Geeft troost en richting op een weg die we allemaal op een keer ten diepste alleen moet gaan.
Maar een lichtpuntje maakt het verschil. En daarom mijn wens: voor een ieder van een ieder een schouder, een knuffel, vriendschap en liefde om op te leunen en te steunen.
Misschien nu wat meer op afstand, maar echte liefde kent geen muren, vriendschap geen grenzen. Die gevoelens zijn er altijd!
Voor zo ver, zo maar wat gedachten van dit Kerstkind. Dat hoopt op en droomt van een witte Kerst. In et Stellingwarfs, want dat is de tael van heur hatte.
Witte Kast
ik droomde van
een witte Kast
een deken die oons
omaarmt
ik droomde van
dit schoelplak
dat oons allemaol
beschaarmt
ik droomde van
heur lochtig
doonzig flewielen
pracht
ik droomde van
disse mooi in alle
ienvoold stille
kracht
ik droomde van
heur weerschien
zo gleensterend
zaacht’
ik droomde van heur
oplochtend in de
duustere, ongewisse
naacht
ik droomde van
oons, van allemaol
mit mekere daor
onder
ik droomde van
tegere blieven
hopend op dit
wonder.
Attie, 10 november 2021

Dit bericht is geschreven door Attie Nijboer